04.01.2018

https://www.youtube.com/watch?v=mMTuXnLiZ2k

Odkąd byłam dzieckiem,

Nuciłam w głowie tę pieśń.

Śpiewałam przy pianinie drąc żółtą sukienkę

I Płakałam, płakałam, płakałam.

Chcę zobaczyć to, co już ujrzałam,

I nie zrobić tego, co już zrobiłam.

Wyłączyć wszystkie światła

i pozwolić przyjść porankowi.

Teraz w mych oczach tańczy zielone światło,

i myślę o moim ukochanym.

Śpiewam przy pianinie drąc żółtą sukienkę

i płaczę, płaczę, płaczę

Nad twoją miłością.

W tym skąpanym w szampanie domu,

Przeciw nurtowi starości,

Każdy może ujrzeć, że go kocham.

Bo to uczucie, które pojawia się

Gdy kończy się popołudnie.

Na moście prowadzącym do miasta.

Więc chcę zobaczyć, co już ujrzałam,

i nie zrobić tego, co już zrobiłam.

Wyłączyć wszystkie światła,

i pozwolić przyjść porankowi.

Teraz w mych oczach tańczy zielone światło,

i myślę o moim ukochanym.

Śpiewam przy pianinie drąc żółtą sukienkę

i płaczę, płaczę, płaczę.